NA DANAŠNJI DAN: Srećan ti rođendan, Sale „Nacionale“ (VIDEO)
Oni su bili poznati fudbalski blizanci, a on je na početku igračke karijere proglašen netalentovanim. Sva trojica ušla su u istoriju jugoslovenskog sporta.
1958 – Rođen je Zlatko Vujović, bivši jugoslovenski fudbaler i reprezentativac. Igrao je na poziciji napadača. Karijeru je započeo u splitskom Hajduku za koji je igrao punih 10. godina (1976. – 1986. godine). Sa Hajdukom je bio prvak Jugoslavije 1979. i osvajač Kupa Maršala Tita 1984. godine. Odigrao je 240 utakmica i postigao 121 gol. Nakon Hajduka odlazi u Francusku u kojoj, u narednih sedam godina, igra za nekoliko klubova – Bordo, Kan, Pari Sen Žermen, Sošo i Nicu. Takođe je igrao i za reprezentaciju Jugoslavije od 1979. – 1990. godine. Na 70 utakmica je postigao 25 golova. Učestvovao je na Svetskom prvenstvu 1982. i 1990. godine, OI u Moskvi 1980. kao i na Evropskom prvenstvu 1984. godine. Na Mediteranskim igrama 1979. godine, sa reprezentacijom Jugoslavije, osvojio je zlatnu medalju. Oproštajnu utakmicu je odigrao u kvalifikacijama za Evropsko prvenstvo 1992. protiv Danske koju smo pobedili rezultatom 2:0. Važio je za jednog od najbržih fudbalera, a dugo je držao i rekord u broju dosuđenih jedanaesteraca nad njim u francuskom prvenstvu.
Ima brata blizanca, Zorana, koji je takođe bivši jugoslovenski fudbaler, reprezentativac a potom i trener. U istom periodu je, zajedno sa bratom Zlatkom, nastupao za splitski Hajduk od 1976. – 1986. godine. Porodični tandem je bio strah i trepet protivnicima na terenu, Zlatko u napadu a Zoran na poziciji desnog beka. Nakon Hajduka, nastavili su zajedničke pohode pa i Zoran odlazi u Francusku i to u Bordo, sa kojim je 1987. godine osvojio Šampionat i Kup Francuske. Nakon Bordoa prelazi na kratko u Kan a odmah zatim u Crvenu Zvezdu na jednu sezonu 1989/1990. sa kojom osvaja duplu krunu. Nakon ovog uspeha, vraća se u francuski Kan pa u Nicu, u kojoj i završava karijeru 1993. godine. Po završetku igračke karijere prelazi u trenerske vode u Maroku, Saudijskoj Arabiji i Francuskoj. Igrao je za reprezentaciju Jugoslavije od 1979. – 1989. godine i učestvovao je na Mediteranskim igrama 1979. kada je osvojeno zlato, OI u Moskvi 1980. (4. mesto) i na Svetskom prvenstvu 1982. godine. Za reprezentaciju je odigrao ukupno 34 utakmice i postigao je 2 gola.
1967– Rođen je Aleksandar Đorđević, bivši jugoslovenski košarkaš i reprezentativac, a sada trener Bajerna i selektor Srbije. Omiljen među partizanovim navijačima, a zamalo da bude deo porodice crveno-belih. Karijeru je počeo prvo u košarkaškom klubu Crvena Zvezda, kod trenera Božidara Maljkovića a potom obojica prelaze u KK Radnički. Ubrzo se Sale vraća u Crvenu Zvezdu, jer je Radnički ostao bez dvorane za treninge ali već nakon dve nedelje, treneri Crvene Zvezde su ga proglasili netalentovanim! Ubrzo, 1983. godine prelazi u Partizan u kojem ostaje do 1992. godine. Devet godina radosti i titula koje je Sale Nacionale doneo Partizanu. Veoma jake Crvena Zvezda i Cibona su još neko vreme ometale uspon Partizana, ali ni to nije trajalo dugo… Sve dok Sale nije „namestio“ ruku za trojke, koje su postale njegov zaštitni znak. I to u poslednjim sekundama meča.. za radost svojih saigrača i navijača, a za suze protivnika. U Partizan su došli Vlade Divac, Žarko Paspalj, Ivo Nakić a prvi trener je postao Duško Vujošević pa još i Aleksandar Đorđević – dominacija KK Partizan je mogla da počne. Osvojena je titula u sezoni 1986/1987. godine pobedivši Zvezdu u finalu, stiglo se do polufinala u fajnal foru sledeće sezone ali su izgubili od Makabija. Osvajaju Nacionalni kup 1989. kao i Kup Radivoja Koraća. Po dolasku Željka Obradovića, Sale i Partizan osvajaju prvenstvo Jugoslavije i Kup evropskih šampiona 1992. godine na fajnal-foru u Istanbulu. Zbog rata u tadašnjoj Jugoslaviji, Partizan je morao sve utakmice da odigra na neutralnom terenu u španskom gradu Fuenlabrada kod Madrida. U finalu, protiv španskog Huventuda pri vođstvu domaćina od 70:68 i 8 sekundi pre kraja meča, Sale je pretrčao ceo teren i dao trojku u poslednjim sekundama meča. Za pobedu i titulu prvaka Evrope. Sličnu trojku je dao i pet godina kasnije, u Badaloni 30. juna 1997. godine, u meču za plasman u četvrtfinale protiv Hrvata i rezultata 62:61 u 4,5 sekunde do kraja meča. Pretrčavši ceo teren, u njegovom prepoznatljivom skok šutu iz trka, dao je pobedonosnu trojku. Za ponos svih nas.
(Izvor:youtube/malonervozan)
Nakon Partizana se ređaju mnoga poznata klupska imena u kojima je Sale igrao, kao što su Olimpija Milano, Portland, Barselona, Real Madrid, Skavolini Pezaro. Nastupao je za reprezentaciju SFR Jugoslavije kao i SR Jugoslavije i uvek je, sa ponosom, nosio plavi dres. Po mnogim stručnjacima, to je bilo zlatno doba jugoslovenske košarke, počevši od zlatne medalje na Evropskom prvenstvu 1986. godine u Austriji. Trener: Svetislav Pešić a maestri sa loptom su, pored Đorđevića, bili i Vlade Divac, Toni Kukoč, Dino Rađa, Luka Pavićević, Nebojša Ilić,Teoman Alibegović i Slaviša Koprivica. Zatim EP 1987. godine kada je uvođenjem Saleta u igru, u meču za bronzu, konačno slomljena igra Italijana pa je medalja pripala izabranicima Krešimira Ćosića. A na EP 1991. godine bez Jureta Zdovca, naši osvajaju zlatnu medalju. Sankcije koje su nastupile „potkačile“ su i našu košarkašku reprezentaciju ali je to bio samo motiv više da se plava četa košarkaša, nakon ukidanja sankcija, vrati na svetsku košarkašku scenu gladna medalja. EP u Atini 1995. godine – zlatna medalja, OI u Atlanti 1996. godine – srebrna medalja nakon poraza od Amerikanaca, EP u Barseloni 1997. godine – zlatna medalja, a Sale je bio proglašen za MVP turnira, SP u Grčkoj 1998. godine – zlatna medalja uprkos izostanku Divca i Danilovića, a zahvaljujući Đorđeviću koji je preuzimao inicijativu kada je bilo najpotrebnije. Kao trener, predvodio je Olimpiju Milano, Beneton Trevizo, Panatinaikos a od 2016. Godine Bajern Minhen. Takođe je i selektor košarkaške reprezentacije Srbije sa kojom je osvojio srebrnu medalju na OI u Riju ove, 2016. godine. Za ponos svih nas.
2004. – Na košarkaškom turniru na OI u Atini, odigrane su četvrtfinalne utakmice dok su Amerikanci i dalje „gazili“ svoje protivnike sa preko 100 poena po meču. SAD – Španija 102:94, Grčka – Argentina 64:69, Kina – Litvanija 75:95 i Italija – Portoriko 83:70. U polufinale su prošli SAD, Argentina, Italija i Litvanija.