NA DANAŠNJI DAN: Rođen je rekorder nacionalnog tima Srbije! (FOTO) (VIDEO)
Pored kapitena „orlova“ Dejana Stankovića, danas slavi rođendan i popularni der Kaiser. Turci zaustavili naše košarkaše u polufinalu. Osnovan Jugoslovenski atletski savez.
1921. – Osnovan je, u Zagrebu, Atletski savez Jugoslavije (ASJ). Šest meseci pre njegovog osnivanja, osnovan je Atletski savez Vojvodine. Novonastali Atletski savez Jugoslavije je imao u svom sastavu pored ženske atletike, hazenu (ženska sportska igra loptom gde jedna ekipa nastoji da ubaci loptu u protivnički gol druge ekipe) i tešku atletiku.
Sledeće godine je došlo do odvajanja teškoatletskog od lakoatletskog saveza. ASJ je promenio ime u Jugoslovenski lakoatletski Savez i formirao je četiri podsaveza (slovenački, zagrebački, beogradski i vojvođanski). Prvi osvajač atletske olimpijske medalje za Jugoslaviju je bio Ivan Gubijan, daleke 1948. godine u Londonu, u bacanju kladiva (54,27 m). Osvojio je srebrnu medalju.
1945. – Rođen je Franc Bekenbauer, bivši nemački fudbaler i trener. Smatra se jednim od najuspešnijih nemačkih fudbalera i uopšte najboljim u istoriji fudbala, a bio je prvi koji je odigrao više od 100 utakmica za reprezentaciju. Zbog elegancije u njegovoj igri kao i dominacije na terenu i činjenice da je bio vođa tima, a delimično i zbog njegovog imena Franc, koje su imali svi Austrougarski vladari, dobio je nadimak der Kaiser (car).
Fudbalsku karijeru je započeo u „SK Minhen 1906“ da bi kasnije prešao u Bajern Minhen. Još u regionalnoj ligi je igrao sa Majerom i Gerdom Milerom, igračima koji su zajedno sa Bekenbauerom obeležili naredne godine nemačkog fudbala. Za Bajern Minhen je odigrao 427 utakmica i postigao 60 golova. Fudbalsku karijeru je završio u FK Njujork Kosmos. Dva puta je bio proglašavan za fudbalera godine, 1972. i 1976. godine.
Sa Bajernom je osvajao četiri puta nemačko prvenstvo i četiri puta Evropske kupove. Sa reprezentacijom Zapadne Nemačke je na evropskom nivou osvojio jedno zlato i jedno srebro (1976. godina, Jugoslavija) a na svetskom nivou jednu bronzu, jedno srebro i jedno zlato (1974. godina, Zapadna Nemačka). Od 1984 – 1990. godine bio je trener nemačke reprezentacije a te, 1990. godine, osvojio je zlato na Svetskom prvenstvu.
U svojoj sportskoj karijeri je bio bez ijedne mrlje a ono što mu mnogi ljubitelji fudbala sa naših prostora neće oprostiti je upravo njegovo mešanje sporta i politike, kada se zalagao da Kosovo bude primljeno u članstvo FIFA i UEFA. Zbog ovoga je dobio titulu „počasnog ambasadora republike Kosovo“ od Pacolija, što je ujedno i prvo priznanje koje je ovaj dodelio u svojstvu predsednika Kosova. Jednoj takvoj sportskoj veličini i legendi kao što je Bekenbauer ipak ne priliči da „prlja“ prste političkim pitanjima…
1950. – U Dubrovniku je završena 9. Šahovska Olimpijada. To je bila i prva Šahovska Olimpijada održana nakon drugog svetskog rata. Prethodna je bila održana 1939. godine. Na Olimpijadi nisu učestvovale delegacije Sovjetskog Saveza i Engleske. SSSR nije učestvovao zbog sukoba Jugoslavije i Informbiroa a Engleska jer se njihov nacionalni šampionat podudarao kalendarski sa Olimpijadom. Učestvovala su poznata imena poput dr Maksa Eva, Semjuela Reševskog, Miguela Najdorfa…
Za našu zemlju su nastupali Gligorić, Pirc, Trifunocić, Rabar, Vidmar mlađi i Puc. Zlatnu medalju je osvojila ekipa Jugoslavije (koja je i bila jedan od favorita), srebro je pripalo Argentini a bronzu je osvojila reprezentacija Zapadne Nemačke (ovo je bilo prvo takmičenje gde je došlo do razdvajanja Zapadne i Istočne Nemačke). Na ovoj Olimpijadi je igrala Šod de Silan, prva žena koja je uopšte i igrala na šahovskim olimpijadama.
1974. – Rođen je Andres Orlando Duke Eskobedo, kolumbijski skakač u vodu, u disciplini slobodni skokovi. Kvalifikovao se za OI u Barseloni, 1992. godine, ali zbog finansijskih problema nije poslat na Olimpijske igre. Tri godine kasnije, 1995, u svom rodnom gradu Kali izvodi svoj prvi ekstremni skok. Godine 2009. postao je pobednik prve sezone Red Bul Svetske serije u slobodnim skokovima u vodu.
Na Svetskom prvenstvu u vodenim sportovima u Barseloni, 2013. godine, disciplina slobodni skokovi u vodu je prvi put uvedena u program a Orlando je bio prvi svetski prvak i ujedno i prvi osvajač medalje na Svetskim prvenstvima u vodenim sportovima za Kolumbiju.
1978. – Rođen je Dejan „Deki“ Stanković, bivši srpski fudbaler i reprezentativac. Nakon povlačenja Save Miloševića, postaje kapiten „orlova“. Fudbal je započeo sa 7 godina u Teleoptiku a potom je prešao u Radnički iz Nove Pazove. Nakon što ga je primetio Radović (trener kadeta Crvene Zvezde), prelazi u FK Crvena Zvezda. Trenirao ga je Pižon a saigrači su mu bili, između ostalih, Nikola Lazetić i Nenad Lalatović.
Sa Zvezdom je osvojio Prvenstvo Jugoslavije 1994/95. i tri puta Kup SR Jugoslavije 1994/95, 1995/96. i 1996/97. godine. Na meču protiv Budućnosti izi Podgorice, 1995. godine, postigao je gol i postao najmlađi strelac u istoriji kluba, oborivši rekord Dragana Džajića. Ostaće upamćeno i da je dobio svoju šansu nakon 20. minuta u revanšu meča protiv nemačkog Kajzerslauterna 1996. godine, a iskoristio je maksimalno postigavši pogodak za Zvezdu u 54. minutu sa 20 metara i time izjednačio rezultat iz prethodnog meča sa Nemcima (1:0).
U produžetku su se ponovo Stanković, zatim Njeguš i Pantelić postarali za konačnih 4:0 i prolazak Zvezde u dalji krug takmičenja Kupa pobednika kupova. Odlične partije su „naterale“ čelnike italijanskog Lacija da ga uzmu u svoje redove za šta su odrešili kesu i platili 24 miliona nemačkih maraka. Sjajnom igrom u redovima Lacija, uspeo je da izbori mesto u prvoj postavi pored Nedveda, Konsisaoa, de la Penje i Almeide.
Nakon što su, po odlasku Eriksona na mesto selektora Engleske, počeli da se smenjuju treneri Lacija, Stanković je i dalje bio u prvoj postavi. Ali, zbog sve lošije situacije u klubu, ubrzo su morali da „puste“ Dekija koji bira Inter. Kako u Laciju, tako i u Interu, Dejan Stanković je nastavio da niže trofeje: Prvenstvo Italije, Kup Italije, Superkup Italije, UEFA Superkup ali je ovom nizu dodao i jedan novi trofej – Liga šampiona 2009/10.
Sa Interom je sporazumno okončao ugovor 2013. godine i time okončao svoju profesionalnu karijeru. Nastupao je i za reprezentaciju i to od 1998 – 2013. godine i bio jedan od retkih igrača koji je promenio tri naziva države iste reprezentacije SRJ/SCG i Srbija. Učestvovao je na Evropskom prvenstvu 2000. godine, kada smo zaustavljeni u četvrtfinalu od Holandije neverovatnim rezultatom 6:1, a takođe je bio učesnik i na Svetskim prvenstvima 1998, 2006 (kada smo bili na poslednjem mestu) i 2010. godine.
Pored toga što je veliki sportista, dokazao je i da je čovek velikog srca. Nakon majskih poplava u Obrenovcu, 2014. godine, Deki je pokrenuo humanitarnu akciju sa svojim kolegama i prijateljima i uspeli su da sakupe pola miliona dolara pa je bio zaslužan za izgradnju 28 stanova u Obrenovcu. Velik kao sportista i velik kao čovek.
(Izvor: youtube / cliosport24)
2010. – Na Svetskom prvenstvu u Turskoj, susrele su se u polufinalu reprezentacije Srbije i Turske. Samo jedan poen razlike je odveo Tursku u finale meča a naše momke, emocionalno i fizički ispražnjene, ostavio u borbi za treće mesto protiv momaka iz Litvanije. Sama utakmica je bila poprilično borbena i videlo se dosta lepih akcija i koševa.
Naši momci su uglavnom bili u vođstvu i ušli su u zadnju četvrtinu sa tri poena razlike, ali pred sam kraj su Turci uspeli da se približe i uvedu nas u penal završnicu gde su, uz laganu pomoć sudija koji su im dozvoljavali oštriju odbranu, a sa druge strane su „prevideli“ poneki faul napravljen nad našim igračima, omogućili Turcima da dođu do dugo očekivane pobede nad srpskom ekipom. Mora se priznati da su Turci, poslednji i ujedno odlučujući napad, veoma dobro organizovali a naša odbrana je skroz zatajila, pa je i to bilo odlučujuće za taj kobni koš.
Nažalost. Semafor je pokazivao 82:83 za Turke. Game over. Možda je to bila sportska fortuna koja je rešila ovaj put da obraduje Turke kao malu kompenzaciju za poraz od naših momaka davne 2001. godine na Evropskom prvenstvu održanom upravo u Turskoj, kada smo im uzeli zlato pred njihovom publikom. Drugi polufinalni par su bili SAD protiv Litvanije a rezultat je bio 89:74 za Amerikance.
2014. – Na Svetskom prvenstvu u Španiji, u polufinalu su se susrele ekipe SAD i Litvanije. Amerikanci su demolirali Litvance rezultatom 96:68 i plasirali se u finale gde su čekali boljeg iz meča Francuska vs Srbija.
Pripremio: Ivan Gajin