Opiranja više nije moglo da bude, pa je srpski šampion bukvalno nateran da igra Jadransku ligu. Nevoljno su čelnici Partizana poristali na to, nakon velikih pritisaka svih domaćih klubova, ali i same organizacije i na kraju uspeli da se plasiraju u finale, gde ih je u Beogradu savladao Hemofarm.
To je kao trebalo da bude osveta za prošlogodišnji poraz u finali plej-ofa srpske košarkaške lige, ali nije to imalo mnogo efekta, budući da su igrači trenera Duška Vujoševića I ove sezone trijumfovali u domaćem takmičenju. Rival u finalu ponovo Vrščani, a rezultat ponovo 3:1 za Partizan.
Godinu su ponovo obeležile slabašne partije na međunarodnoj sceni, ali daleko zanimljivije je bilo pojavljivanje Milana Gurovića u crno-belom dresu. Njegova tetovaža Dražće Mihajlovića na ruci donela je mnogo muke srpskom, šampionu, pa je u regionalnom takmičenju igrao bez tadašnjeg ljubimca navijača, koji je nekoliko godina kasnije prešao u Crvenu zvezdu i postao jedan od najomraženijih košarkaša za grobare.
U ekipi je bio i perspektivni turski centar Semih Erden, koji je kažu upućeni, više bio fasciniran srpskom rakijom nego košarkom, da je veoma brzo završio avanturu u redovima crno-belih. Podatak važan pomena je svakako dolazak Petra Božića iz Hemorfarma, koji je postao jedan od najboljih igrača Partizana, zvaničnbo igrač s najviše odigranih mečeva u dresu ovog kluba, a za osam sezona u HUmskoj dobio je nadimak “profesionalni dizač pehara”.
Za to vreme osvojio je osam nacionalnih prvenstava, pet puta nacionalni Kup i pet puta Jadransku ligu, a uz to je prdvodio crno-bele na Fajnal foru Evrolige 2010. godine.
Ekipa: Tripković, Bogdanović, Božić, Perović, Šuput, Božović, Marković, Samardžiski, Milojević, Avdalović, Erden, Bakić, Step, Borovnjak, Veličković, Savanović, Gurović. Trener: Duško Vujošević.
Sutra: 2006. godina – Pukla petarda
0
0
Loading ...
