NA DANAŠNJI DAN: Kari, srećan rođendan!

Rođen je trenerski čarobnjak jugoslovenske košarke, Najmlađi Barselonin igrač ikada koji je zaigrao u Ligi šampiona je – verovali ili ne naše gore list, Argentinci se okitili olimpijskim zlatom.

1949. – Rođen Svetislav Pešić – Kari, bivši jugoslovenski košarkaš i jedan od najtrofejnijih evropskih košarkaških trenera. Kao košarkaš, karijeru je započeo u srednjoj školi u Pirotu, zaigravši za KK Pirot. Od 1967. – 1971. godine igrao je u Partizanu da bi zatim prešao za KK Bosna Sarajevo u kojoj je bio do 1979. godine. Tri godine kasnije, počinje njegova trenerska čarolija. Spisak klubova koje je trenirao, kao i osvojenih medalja je podugačak. Počeo je u Bosni Sarajevo da bi zatim trenirao juniorsku reprezentaciju Jugoslavije sa kojom je osvojio titulu prvaka sveta 1985. godine u Bormiju. Tada su u ekipi bili Divac, Rađa, Kukoč i Đorđević. Nakon ovog uspeha prešao je u Nemačku gde je trenirao njihovu reprezentaciju a potom su došli na red i klubovi kao što su Alba, Keln, Barselona, Lotomatika, Đirona, Dinamo Moskva, Crvena Zvezda, Valensija, Bajern Minhen. U međuvremenu je „našao vremena“ i trenirao reprezentaciju SR Jugoslavije 2001./2002. godine. Period u kojem smo svi bili ponosni što smo deo nacije koju je predstavljala ta plava četa košarkaša na čelu sa Karijem. Nezaboravno Evropsko prvenstvo u Turskoj 2001. godine i Svetsko prvenstvo u Indijanapolisu 2002. godine. Oba zlatna. I to još kako. Ima Kari još trofeja u svojoj kolekciji – sa Nemačkom je osvojio Evropsko prvenstvo 1993. godine a sa ostalim klubovima koje je vodio osvajao je Evroligu (KK Barselona) 2003. godine, FIBA Evrokup (KK Đirona) 200. godine , Kup Radivoja Koraća (KK Alba) 1995. godine kao i sedam nacionalnih prvenstava i četiri nacionalna kupa. Jedino možemo da mu poželimo da mu se broj trofeja nagomilava i dalje, uporedo sa brojem svećica na torti. Sve najbolje!

1990. – Rođen je Bojan Krkić Perez, španski fudbaler inače srpskog porekla. Trenutno igra za Stouk Siti.Njegov otac, takođe se zove Bojan, igrao je za Crvenu Zvezdu i Sutjesku pa se posle preselio u Španiju gde je postao skaut Barselone 1997. godine, i oženio se Španjolkom. Njihov naslednik, Bojan Krkić, kao junior je nastupao za Barselonu igrajući u tzv. Kantera ligi gde je postavio sve moguće rekorde. Postigao je više od 500 golova i oborio većinu klupskih rekorda. Veoma brz igrač i dobar dribler, sa 17 godina je potpisao svoj prvi profesionalni ugovor za Barsu. Već 19. septembra 2007. godine je imao svoj debi u Ligi šampiona, kada je u 88. minutu, u utakmici protiv Olimpik Liona, ušao umesto Mesija. Tako je postao Barselonin najmlađi igrač ikada koji je igrao u Ligi šampiona sa 17 godina i 22 dana. Odmah nakon 13 dana je odigrao još jedan meč u LŠ kada je u utakmici protiv Štutgarta ušao u 81. minutu kako bi zamenio Ronaldinja. S obzirom na špansko poreklo svoje majke, od 2006. godine je nastupao za reprezentaciju španije. Već na Evropskom prvenstvu 2006. godine, poneo je titulu najboljeg strelca iako je bio najmlađi igrač i u igri proveo samo 40 minuta na četiri od pet utakmica reprezentacije Španije. Sledeće godine, na Svetskom prvenstvu za mlade koje se održalo u Koreji, postigao je ukupno pet golova i dobio bronzanu kopačku, kao treći najbolji igrač prvenstva. Od strane naše reprezentacije, upućen mu je poziv tek 2014. godine, s obzirom da mu je otac Srbin, ali se još nije odlučio. Ne možemo a da se ne zapitamo, uzevši u obzir njegove rezultate, šta su čekali dotad?

2004. – Finale košarkaškog turnira na Olimpijskim igrama u Atini! Za treće mesto su se borile reprezentacije SAD i Litvanije. Obe ekipe poprilično gladne bronze nakon nekih neočekivanih poraza i loših izdanja, rešile su da daju sve od sebe bazirajući igru na jakom napadu. Na momente se mogao steći utisak da su igrale po principu što više koševa pa ko pobedi. Tome u prilog ide i rezultat koji govori o dosta otvorenoj igri a završeno je u korist Amerikanaca 104:96. Bronza je „otputovala“ daleko van evropskog kontinenta, preko Atlantskog okeana. Finale je bilo odigrano čisto „pro forme“ s obzirom da kaznena ekspedicija Argentinaca predvođena raspoloženim Đinobilijem, nisu ostavili ni mrvu nade Italijanima. Samo je bilo pitanje konačnog ishoda u korist „gaučosa“ i ništa više. Na kraju su plavo-beli slavili sa 84:69 i poneli zlatnu medalju na svojim grudima.

2004. – Na rukometnom turniru na OI u Atini, odigrane utakmice za 3-će, 5. i 7. mesto. U borbi za 7. mesto sastale su ekipe Južne Koreje i Španije. Pobedila je crvena furija rezultatom 31:24. Za 5. mesto su se susreli domaćin turnira Grčka i ekipa Francuske koja nije ostavila nimalo dileme oko toga kome pripada peta pozicija na rukometnom turniru. Pobedili su Grke sa 33:15. A bitka za bronzu se vodila između reprezentacije Mađarske i Rusije. Nakon bespoštedne borbe maltene izjednačenih rivala, Rusi su ipak slavili sa 28:26 i popeli se na pobedničko postolje okićeni bronzom.

Pripremio: Ivan Gajin

0

0